“Ik vind hypnotherapie eng! Straks denk ik dat ik een kip ben!”
Ik denk dat hypnotherapeuten dit meer dan eens gehoord hebben als ze vertellen wat ze doen. Natuurlijk wordt deze uitspraak alleen gedaan door mensen die nog nooit een goede hypnotherapiesessie hebben ondergaan. Want als je daar wel ervaring mee hebt, weet je dat het niet eng is.
Het beeld dat we kennen van hypnose voert terug naar de jaren ’90, toen Rasti Rastelli iedereen verbaasde met zijn hypnoseshows. Hij liet mensen zo stijf als een plank op twee rugleuningen van stoelen liggen. Hij kreeg het voor elkaar dat mensen geen krimp gaven wanneer hij ze op stukken glas liet liggen en er ook nog eens bovenop ging staan. En dat met die citroen? Ongelooflijk. Hoe kan iemand een citroen eten alsof het een zoet gebakje is?
Het is allemaal leuk vermaak om naar te kijken. Totdat je zelf gevraagd wordt onder hypnose te gaan. Misschien laat die therapeut jou, net als bij Rasti Rastelli, denken dat je een kip of een kikker bent en loop jij tokkend of kwakend door de kamer. Je bent totaal de regie over jezelf kwijt tot de hypnotiseur besluit je uit deze verlammende trance te halen!
Ja, als je het zo ziet, dan snap ik dat je niet staat te springen om je problemen en conflicten op te lossen met hypnotherapie.
Er is alleen een heel groot verschil tussen een hypnoseshow en hypnotherapie als therapie. Bij een hypnoseshow is het toch juist de bedoeling dat het spectaculair en een beetje bizar is? Als Rasti een ‘normale’ sessie over iemands gebrek aan zelfvertrouwen zou doen, zou het voor die persoon ongetwijfeld heel waardevol zijn, maar voor ons een beetje saai om naar te kijken. Het is show, vermaak! Bovendien stemmen alle deelnemers er mee in dat hij ze onder hypnose brengt. Er gebeurt niets dat zij niet willen. En, hun eigen onbewuste doet niet klakkeloos mee aan iets dat echt over hun grenzen gaat.
Daar zit wel een overeenkomst met de hypnotherapie zoals die door therapeuten wordt toegepast. Er gebeurt niets dat jij niet wilt, omdat van tevoren afgesproken wordt waar aan gewerkt mag worden. Je onbewuste geeft de antwoorden die jij nodig hebt op dit moment in je leven, dus je kunt er altijd op vertrouwen dat er niets naar boven komt dat jij niet aan kunt. Tijdens een sessie wordt er ook gewoon gecommuniceerd. Ik stel jou vragen en geef je suggesties en jij kunt gewoon antwoorden.
En dan, rondlopen als een kip??
Wanneer zou dat in een therapeutische setting van toepassing zijn? Als jij vertrouwen hebt in de therapeut, heeft deze toch geen enkele reden om de totale regie over jou te willen hebben? Het is juist het samenspel van cliënt en therapeut dat zulke prachtige inzichten geeft voor jou als cliënt.
Ben je toch wel nieuwsgierig wat hypnotherapie voor je kan doen? Wil je hypnotherapie eens ervaren zonder meteen aan onderdrukte emoties of een nare jeugd te moeten werken? Laten we dan een sessie doen om er op een laagdrempelige manier kennis mee te maken.
Stuur me een mailtje: https://nathanknip.nl/contact/