“Zo ben ik nu eenmaal”
Heb je het jezelf wel eens horen zeggen?
Maar hoe ben je dan nu eenmaal?
Een perfectionist? Een zorgzaam type? Een creatieveling? Een buitenmens?
Het is interessant om te kijken naar wie jij denkt dat je bent, maar ook, wie je denkt dat je niet bent. Ik denk namelijk dat we alles in ons hebben, alleen zijn sommige delen wat meer ontwikkeld dan andere delen. Dat geeft verder niet, tenzij je bepaalde delen van jezelf negeert, aan de kant schuift of helemaal niet toe wilt laten.
Onderdrukte emoties zijn monstertjes
Je boosheid bijvoorbeeld. Als je heel aardig bent, kun je vinden dat boosheid daar niet bij hoort. Op het moment dat je dan een keer reden hebt om boos te zijn, stop je die gevoelens weg en speel je weer de rol die jou goed past, aardig zijn.
Onderdrukte boosheid is als een monster in de kast. Het zit daar goed verborgen, maar vroeg of laat wil het er uit en dan zijn de rapen pas goed gaar. Datzelfde geldt voor verdriet. Veel mensen mochten als kind niet huilen. Terwijl ze opgroeien, hebben ze dat aangenomen als hun eigen overtuiging en kunnen ze verdriet niet meer uiten.
Zo zijn er verschillende emoties en gedachten die we niet graag zien van onszelf. Onze monstertjes. Maar ze zijn er wel en ze gaan niet weg. In het ergste geval levert het conflicten op in jezelf en veroorzaken al die onderdrukte emoties lichamelijke klachten.
Werken met delen
In de Hypnotherapie hebben we een methode die heet: ‘Werken met delen’. Het doel van deze methode is: Het zichtbaar maken van de delen die betrokken zijn bij een bepaald conflict of een bepaalde hulpvraag.
Bijvoorbeeld: Marianne is al jaren mantelzorger voor haar moeder, naast haar drukke baan. Haar moeder eist veel aandacht, maar aangezien ze dement is, kan dat haar niet aangerekend worden. Marianne moet vaak haar privé afspraken afzeggen, omdat er vaak een beroep op haar wordt gedaan door haar moeder. Marianne is ontzettend lief en geduldig. Haar moeder heeft altijd voor haar gezorgd, dus nu is het haar beurt om voor haar te zorgen. Ze vindt het zwaar, maar doet het graag, zegt ze. Tijdens de sessie ‘werken met delen’ komt naar boven dat de delen ‘Schuldgevoel’, ‘Boosheid’ en ‘Verdriet’ zich niet vaak mogen laten zien. ‘Boosheid’ vindt dat Marianne niet goed bezig is, door zichzelf zo weg te cijferen. Er moet ook ruimte zijn voor eigen tijd! ‘Verdriet’ vindt het moeilijk dat moeder dement is, het voelt als een verlies van haar mamma. ‘Schuldgevoel’ gaat tegen ‘Boosheid’ in en vindt dat ‘Boosheid’ niet zo egoïstisch moet zijn.
Werken met delen is een prachtige methode om begrip te krijgen voor de verschillende delen en om ze met elkaar samen te laten werken in plaats van elkaar te veroordelen.
Wil je zo’n sessie eens ervaren? Neem contact met me op!