Hoe vaak hoor je het mensen wel niet zeggen?
Zeg je het zelf ook regelmatig? “Zo ben ik nu eenmaal. “
Of je het nu zelf vaak zegt of het anderen hoort zeggen, let eens op wat je daar eigenlijk mee zegt. Eigenlijk geef je aan dat er geen verandering, geen groei mogelijk is. Er is een beperking. Je bent nu eenmaal zo. Met andere woorden, we moeten het er maar mee doen. Jij moet het er maar mee doen.
Een doodlopende weg. Een muur. En dat is het dan.
Dat is het eerste punt dat ik wilde maken.
Het tweede punt is: Hoe ben je dan nu eenmaal, als je zegt “zo ben ik nu eenmaal?” Wat is die ‘zo’?
Ben je ongeduldig, goedgelovig, zelfverzekerd, koppig, wantrouwend, openhartig, geduldig, competitief, perfectionistisch, zorgzaam, egoïstisch, liefdevol?
Als je zegt dat je het één bent, ben je dus het ander niet. Als je ongeduldig bent, ben je dus niet geduldig. Als je zorgzaam bent, ben je dus niet egoïstisch. Is dat handig? Of zou je jezelf meer vrijheid geven als je besluit dat je soms ook iets anders mag zijn?
In hypnotherapie sessies werk ik vaak met delen. Door contact te maken met de verschillende delen in jezelf, kun je jezelf beter gaan begrijpen en accepteren dat je soms het één bent en soms het ander.